Skip to main content

Prego sur l'Akropolo (Ernest RENAN)

Me naskis, deina blu-okulo, de barbara genitori, che la bon e vertuoza Cimeriani, qui habitas la bordo di maro sen-luma, herisata de rokaji, sempre batata da sturmi. Ibe on konocas apene la suno; la flori esas la muski maral, l’algi e la koloroza konki, quin on trovas en la fundo dil gulfeti dezerta. Ibe la nubi semblas sen koloro, ed ipsa la joyo esas kelke trista; ma fonteni de kold aquo ibe fluas ek la rokaji, e l’okuli dil yunini esas quale ta verda fonteni en qui, sur fundi de herbi ondo-forma, reflektas su la cielo.

Mea preavi, tam antiqui kam ni povas konocar, esis konsakrit a fora navigado sur mari, quin tua argonauti nul-tempe konocis. Me audis, dum mea yuneso, la kansoni pri voyaji al polo; me esis bersat en la memoreso dil glaci-flotaceri, dil nebuloz mari lakto-simila, dil insuli plena de uceli, qui sua-hore kantadas, e flugeskante omni kune obskurigas la cielo.

Tradukis Louis DE BEAUFRONT
Adaptis Gilles-Philippe MORIN

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Prece super le Acropole

"Io nasceva, deessa al oculos blau, de parentes barbare, al domo del Cimmerios bon e virtuose qui habita al bordo de un mar sub umbra, ericiate de roccas, sempre battite per le tempestas. Ibi on cognosce a pena le sol; le floras es le muscos marin, le algas e le conchas que on trova in le fundo del baias solitari. Ibi le nubes pare sin color, e le gaudio mesme es un poco triste; ma fontanas de aqua frigide ibi sorti del rocca, e le oculos del juvene pueras es como iste verde fontanas ubi, super fundos de herbas ondulate, mira se le celo. "Mi patres, si longe que nos pote remontar, esseva votate al navigationes lontan, in mares que tu Argonautas non cosgnosceva. Io audiva, quando io esseva juvene, le cantos del viages polar; io esseva cunate al memoria del glacies flottante, del mares brumose similabile a lacte, del insulas populate de aves que canta a su horas e que, prendente lor involo totes insimul, obscura le celo." Prière sur l'Acropole de Renan (1883)
Post a Comment
Read more

Malediki di Iob

Malediki di Iob A lua naskal dio. Perisez la dio, en qua me naskis,           e la nokto, qua dicis: «Infantulo esas konceptita»! Ta dio, lu chanjesez a tenebro,          Deo ne suciez lu en la cielo, e la lumo ne plus brilez sur olu!          Olun kaptez la tenebro e l'ombro dil morto; super lu rezidez densa nubi,          e lun terorigez nigra fenomeni. Ta nokto, olun raptez la tenebro;          ol desaparez ek la yaro; ol ne plus kontesez en la monati!          Sterila divenez ta nokto; la joyo forirez de olu!          Ti maledikez lu, qui maledikas la dii, (1) ti, qui savas iritar Leviathan! (2)          La steli di lua krepuskulo extingez; ol vane expektez ul lumo,          ed ol ne videz la palpebri dil auroro; nam ol ne klozis la sino, qua konceptis me,          nek deturnis la sufro de mea regardi! Pro quo me ne mortis en la ventro di mea matro?          pro quo me ne expiris ekirante lua sino? Pro quo me trovis gremio (3) por aceptar me,          e mami por alaktar me? Nun
Post a Comment
Read more

Decembro

monato decembro sub zero ul nombro arivas tenebro dormema cerebro fatig omna membro me iras al chambro me lektas ul libro yen klozas palpebro me sonjas pri zebro kokumbro kom sabro
Post a Comment
Read more