La Samideano

Me komencis lernar la linguo inter-naciona dek yari ante nun. Ho! quante la tempo flugas… Me memoras la sunoza dii kande me skriptis, kun poka diferi, la yena poemo en la Franca: Soleil d'été Tu m'illumines Ô bonne mine Maintenant j'ai! Lune d'automne Sois mon lampion De la saison Si monotone! Flocons de neige Immaculés D'un blanc sacré Quel beau cortège! Bourgeons d'espoir Tant hâte j'ai De te revoir À mes côtés… L'unesma linei subite aparis en mea spirito kande mea okuli dazlesis da lum-radii en ula matino di printempo 2024. Me nun preske evas 26 yari, ed en 2013 me evis cirkume 15 yari. Sam-tempe me multe chanjis, e sam-tempe me restis la sama. E quankam me tra-pasis diferanta pasioni, diferanta amikesi, diferanta amori, diferanta lukti, Ido restis e restas esar la cintilo qua acendas mea kordio irge kande me sentas vakueso en mea spirito. Ti qui bone konocas me (me inkluzite) forsan remarkis ke me tendencas vivar cikli en mea vivi. E ta cikli semblas